სოფელი, რომელიც საბერძნეთში მდებარეობს, დიდი ხანია ისტორიკოსთა დაკვირვების ქვეშაა. ამის უმნიშვნელოვანესი მიზეზი კი ის არის, რომ სოფლის არცერთი მოსახლე ბერძნულ ენაზე არ ლაპარაკობს.
რაც უნდა უცნაურად ჟღერდეს, მოსახლეობამ საუკუნეების მანძილზე საკუთარი დიალექტი განავითარა, რომელიც ასობით წელი შენარჩუნდა და თაობიდან თაობას მუდმივად გადაეცემა.
თუ ფიქრობთ, რომ სადმე მიყრუებულ ადგილას მდებარე სოფელზე ვსაუბრობთ, ცდებით. ის ქვეყნის ერთ-ერთ უდიდეს კუნძულ როდოსზეა გაშენებული.
ნახეთ რამდენიმე მაგალითი:
άνηλιος: είδος σάυρας
άκκι πέττι: τέλος πάντων
βίλλα: αρσενικό μόριο, φαλλός
βολά: φορά
βαζάνι: μελιτζάνα
βούρα: τρέξε
βαβάτσινα: βατόμουρα
γαλουλίζω: περπατώ γέρνοντας μια δεξιά και μια αριστερα
γιαν: σαν
γιαρράς: πληγή
για λλόου μου: για μένα
δακκαμακιά: δαγκωματιά – μπουκιά
δαμάλι: νεογέννητο βόδι
δακκώ: δαγκώνω
δεμάτι : μεγάλη δέσμη σταχυών, χόρτων ή κλαδιών
δουκάνα/η: εργαλείο για τ’αλώνια, μεγάλο βαρύ ξυλο με πέτρες και σίδερα για να αλέθει τα στάχυα
δώμα: οροφή σπιτιού
