“ტელევიზორსა და ინტერნეტს ვერ ვწყდები – ყოველ წუთს გადმოსცემენ ინფორმაციას, სანუგეშო ჯერჯერობით არაფერია… ათენის გარშემო, სამი მხრიდან ხანძრის მასშტაბური კერები არ ცხრება… მე კატში ვცხოვრობ და მხოლოდ ამ ქალაქში, 5 ლოკალური ხანძარი მძვინვარებს, ვერ აქრობენ. ქუჩები, სახლის სახურავები, აივნები, ეზოები ფერფლით არის სავსე… გარშემო შავი კვამლია და ხალხი ვერ ხვდება საით გაიქცეს” – ჰყვება ჩვენთან საუბარში საბერძნეთში მცხოვრები ქართველი ემიგრანტი, ვანდა ვირსალაძე, რომლის თქმითაც, მთელი ქალაქი სახანძრო მანქანებით არის სავსე, მაგრამ ქარი ძლიერდება…
კიდევ ერთი ემიგრანტის თქმით, ხანძარი მძვინარებს კინეტაშიც, სადაც ზღვის მთელ სანაპიროზე წიწვნარია გაშენებული და ხეივანს, ცეცხლი ერთიანად ეკიდება.
“ტყიდან ყველაფერზე, გარშემო არსებულ ინსფრასტრუქტუირაზე ვრცელდება. ხალხი ზღვაში შეცვივდა, მაგრამ ისეთი ძლიერი ცეცხლი იყო, ზურგები დაგვეწვაო, ჰყვებოდნენ… დილით რამდენიმე ათეული მანქანა იყო დამწვარი, შემდეგ ალბათ უარესი ვითარება იქნებოდა… მე დავტოვე ქალაქი, თუმცა, ახლა სადაც ვარ, იქაც არ მგონია უსაფრთხოდ ვიყო, რადგან საშინელია ქარია…” – ამბობს იულია შამრაი.
ემიგრანტების თქმით, 50 კილომეტრზე მეტი იყო იმ ადგილიდან, სადაც ხანძარი გაჩნდა და ცეცხლმა რამდენიმე საათში დაფარა ეს მანძილი… ხალხი პანიკაშია, კინეტა საკურორტო ქალაქია და ძალიან ბევრი ადამიანი დაზარალდა. ცეცხლი არ ცხრება რაფინასთან, მატისა და პიკერმისთან ახლოს – ძალიან დიდია დასახლებულ პუნქტებში გავრცელების საფრთხე, ხანძარია მარათონასა და პენდელის მთის ფერდობებზეც, მათგან კი დასახლებული პუნქტები შორს არ არის…
– მარათონში ვცხოვრობ. გუშინ მატიში ვიყავი, იმ ადგილას საიდანაც დაიწყო ცეცხლი, იქაურობა უკვე აღარ არსებობს… სადაც ვმუშაობ იმ ადგილისკენ მივდიოდი, როდესაც პოლიციამ ჩამიარა და გამაფრთხილა – იქეთ არ წახვიდე, ცეცხლიაო. ვხედავდი ცეცხლს, მაგრამ არ მეგონა, თუ ისე სწრაფად მომიახლოვდებოდა. მე კი არა, იქ მცხოვრებლებსაც არ ეგონათ – მშვიდად იდგენ და თავიანთ ბაღებში ხეხილს რწყავდნენ, რომ სველ ხეებს ცეცხლი არ მოსდებოდათ… საცხობისკენ ვაპირებდი ჩასვლას და უცებ მოვტრიალდი თუ არა, დავინახე რამდენიმე მეტრში აღმართული ცეცხლი, რომელიც უკან მომყვებოდა… გავიქეცი, მაგრამ არ ვიცოდი საით წავსულიყავი, აქ ახალი ჩამოსული ვარ და გარდა ამისა, ბნელოდა. ცეცხლი, წამებში ისე მომიახლოვდა, რომ სიმხურვალეს ზურგზე უკვე ვგრძნობდი.
შუქიც არ იყო, სადენები დაიწვა და შავ კვამლში გზას ვეღარ ვიკვლევდი… წივილ-კივილი და ბავშვების ტირილი გავიგე და მივხვდი, რომ სანაპიროსკენ მივდიოდი. მატის გაყოლებაზე, ზღვის ნაპირზე 400-ზე მეტი ბავშვი იყო და ადგილიც არ იყო… ჩემი თვალით ვნახე, როგორ წაეკიდა დედა-შვილს ცეცხლი. ახლაც ცუდად ვხდები, რომ მახსენდება, ბავშვი ვერ გადავარჩინე – ჩემს თვალწინ დაიწვა…
როგორც ჩანს შემდეგ მეც გავითიშე, ძლიერი კვამლის გამო და ღამის 3 საათზე მიპოვა ვიღაცამ… გონს უკვე სასწრაფოში მოვედი. გზები ჩახერგილი იყო და ძლივს იკვლევდნენ გზას… მერე მითხრეს, რომ 2-წუთიანმა წვიმამ გადამარჩინა, თორემ ახლა ცოცხალი არ ვიქნებოდი. ახლა მარათონში ვარ, “ადიო ანდრიას” სახელობის საბავშვო ბანაკში. შოკიდან ჯერ კიდევ ვერ გამოვსულვარ და არც ვიცი, ოდესმე გამოვალ თუ არა…”
– ათენის მიმდებარედ, მთელი ღამე ხანძარი იყო… მთელი ღამე დარბოდნენ სასწრაფოსა და საძანძროს მანქანები, დაკარგულ ადამიანებს, მათ შორის მაშველ-მეხანძრეებს ეძებდნენ. ახლა საბერძნეთში ტურისტების ბუმია და ამ ჯოჯოხეთში რა გადარჩება და რა არა – არ ვიცი… ყველაფერთან ერთად ისეთი ძლიერი ქარია, ცეცხმლმოკდიებული ხე მოთხარა და შენობაზე დაეცა. ასეთი შემთხვევების გამო, გზები ჩახერგილია და ადამიანები სამშვიდობოს გასვლას წვალებით ცდილობენ… ეს ყველაფერი დილით ხდებოდა, შემდეგ სახანძრომ ქალაქის ერთ-ერთ გასასვლელში ხანძარი ჩააქრო და გავლა მოვახერხეთ, მაგრამ ასე მეგონა იქაც და შემდეგ, გზადაგზა საშინელებათა ფილმს ვუყურებდი…
დათო კირთაძე, საბერძნეთში მცხოვრები ემიგრანტი:
– აქ ვრცელდება ინფორმაცია, რომ დაღუპულთა უმეტესობა ტურისტია, მათ შორის, 20-მდე ბავშვი. 250-ზე მეტს მძიმე დამწვრობა აქვს მიღებული… ხალხი ზღვაშია შესული და შიშით უკან ვეღარ გამოდიან. ტურისტების უმეტესობა, ახლომახლო სასტუმროებსა და ჰოსტელებში იყვნენ განთავსებული, არადა, გარშემო ყველაფერი ფერფლად იქცა. ბევრი მათგანი მხოლოდ საცურაო კოსტიუმების ამარა დარჩა, მაგრამ ბედნიერები არიან – მთავარია, გადავრჩითო… აქ ქალაქებს გარშემო ტყეების კარავს და ის ტყეები იწვის სწორედ, ცეცხლი შემდეგ დასახლებულ პუქნტებზე ვრცელდება… ემიგრანტები ვცდილობთ ერთმანეთს დავუკავშირდეთ და ერთმანეთის შესახებ გავიგოთ.
